Marie-Elisabeth Belpaire (1853-1948) was een van de invloedrijkste vrouwen in Vlaanderen aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Geïnspireerd door haar tante, Constance Teichmann, 'de engel van Antwerpen', en met de hulp van een onmetelijk familiefortuin, verdiend met de productie van buskruit, bracht ze een reeks sociale, artistieke en educatieve initiatieven tot stand. Zo richtte ze scholen op en instituten voor voortgezet onderwijs, speciaal voor meisjes, en stichtte ze het literaire tijdschrift Dietsche Warande en Belfort.

Dit boek bevat een dozijn opstellen die de vele facetten van haar boeiende persoonlijkheid en haar inzet belichten. De onmiddellijke aanleiding tot de publicatie ervan is de honderdste verjaardag van de stichting van de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen in Antwerpen, die Marie-Elisabeth Belpaire oprichtte en financierde.