In funeraire inventarissen en publicaties is er zelden aandacht voor kindergraven. Deze graven belichten nochtans een uniek verhaal binnen onze funeraire en maatschappelijke geschiedenis. Op begraafplaatsen stelt men een even ambivalente houding vast. Nu eens worden kindergraven rigoureus geruimd, dan weer 'voor eeuwig' onaangeroerd gelaten. Nergens lijken ze bewaard of verzorgd te worden om hun waarde op zich. Door het bezoeken van tientallen begraafplaatsen verzamelde de auteur een aantal impressies en inzichten die zij in dit boek wenst te delen. Hiermee wil zij het thema bespreekbaarder maken, maar ook een aanzet geven om dit erfgoed op te waarderen.